Przydatne informacje

Sterylizacja suki czy kastracja psa, to zabieg chirurgiczny, w efekcie którego zwierzę staje się bezpłodne nieodwracalnie.

Suczkom usuwa się podczas zabiegu jajniki, jajowody i macicę, a samcom jądra i najądrza.

Po zabiegu sterylizacji suczka nigdy nie będzie miała potomstwa i cieczki, a wykastrowany samiec po zabiegu nie będzie odczuwał popędu płciowego.

Zwierzęta już w kilka dni po zabiegu wracają do zdrowia.

U samic zabieg można przeprowadzać w różnym wieku, jeżeli jest taka możliwość to przed pierwszą cieczką lub miesiąc po niej – dzięki temu można niemal w 100% uchronić je przed bardzo realnym zagrożeniem zachorowania na nowotwór gruczołu mlekowego.

Sterylizacja przeprowadzona w młodym wieku nie wpływa negatywnie na psychiczny i fizyczny rozwój suki.

W przypadku samców również nie ma ograniczeń wiekowych, najbardziej optymalny wiek dla wykonania zabiegu to wiek 7-12 miesięcy.

Zalety STERYLIZACJI / KASTRACJI to :
– Zapobieganie przypadkowym ciążom, a co za tym idzie niekontrolowanemu przyrostowi naturalnemu psów
– Ochrona suki przed ropomaciczem
– Ochrona suki przed nowotworem gruczołu mlekowego
– Ochrona suki przed nowotworami narządów rodnych
– Zapobieganie ciążom urojonym
– Zapobieganie nowotworom układu płciowego, przepuklinom, schorzeniom prostaty u samca
– Mniejsza pobudliwość – pies nie wdaje się w bójki o sukę z innymi samcami, nie ma skłonności do włóczęgostwa, ma mniej dominujący charakter.

MITY DOTYCZĄCE STERYLIZACJI / KASTRACJI !
1. Każda suczka powinna mieć raz w życiu szczenięta….. – to mit, medycyna nie określa żadnych powodów, dla których suczka powinna być choć raz w życiu pokryta. Ciąża nie zapobiega chorobom nowotworowym czy ciążom urojonym.
2. Nie chcę pozbawiać mojej suni radości macierzyństwa…….- posiadanie młodych, zwłaszcza za pierwszym razem to dla większości suk ogromny wysiłek fizyczny i psychiczny. Suczki posiadające potomstwo po raz pierwszy są zdezorientowane i zestresowane.
3. Mój pies po kastracji będzie taki ,,bez charakteru”………..- zabieg kastracji nie zmienia temperamentu psa. Nie zmienia również przyzwyczajeń i wyuczonych zachowań. Minimalizuje jedynie popęd płciowy i związane z nim zachowania.
4. Chcę mieć szczeniaki po mojej suczce/piesku….- taka zachcianka często jest nieprzemyślana. W jednym miocie suczka potrafi mieć nawet kilkanaścioro szczeniąt. Opieka nad karmiącą suką oraz opieka nad szczeniakami to zadanie trudne i kosztowne. Specjalna karma dla szczeniąt, preparaty na odrobaczenie, szczepienia. To wszystko kosztuje. Rosnące szczenięta potrzebują bezpiecznego kojca i mnóstwa uwagi. A znalezienie im odpowiednich domów również jest zajęciem niełatwym.

Ponadto w myśl ustawy o zapobieganiu bezdomności zwierząt, niekontrolowany rozród psów jest zabroniony.

Rzeczywistość jest taka, że zwierzęta często się gubią. 90% z nich nigdy nie wraca do domu.

By zabezpieczyć swojego pupila trzeba go najpierw zaczipować. Lekarz weterynarii dokonuje tego zabiegu w bardzo prosty sposób, podobny do wykonania zwykłego zastrzyku (okolice karku).

Następnie należy zarejestrować numer czipa.

Bezsprzecznie zwiększy to szansę na odnalezienie pupila gdy zaginie. Dzięki właściwej rejestracji, można temu zapobiec.

Adoptując psa od nas masz pewność, że jest bezpieczny. Czipujemy u współpracujących z nami weterynarzy czipami bardzo dobrej jakości.

Współpracujemy z Międzynarodową Bazą Danych SAFE – ANIMAL, nadzorującą w Polsce elektroniczny system znakowania zwierząt.

Nie musisz martwić się poprawną rejestracją – my już o to zadbamy. Zaraz po adopcji twój pupil będzie zarejestrowany na Twoje dane. Pamiętaj, by podczas adopcji podać imię i nazwisko osoby, która będzie odpowiedzialna za psa oraz adres, pod którym będzie mieszkał pies.

Dysponujesz odrobiną wolnego czasu i tkwi w Tobie chęć, by poświęcić ten czas na sprawianie dobra?

Kochasz zwierzęta i nie potrafisz przejść obojętnie obok ich krzywdy?

Chcesz razem z innymi pozytywnie zakręconymi ludźmi pomagać i tworzyć coś, co daje ogromną satysfakcję?

Dołącz do nas! Razem potrafimy sprawiać, że wydarza się dobro.

Skontaktuj się z nami i opowiedz nam o sobie. Daj nam znać jaka forma pomagania najbardziej odpowiada Twoim możliwościom.

A jak można pomagać?

Sposobów jest wiele.

Można oczywiście pomagać bezdomnym i potrzebującym ratunku zwierzętom na własną rękę. Ale pomagając wspólnie jesteśmy bardziej skuteczni. Oto kilka sposobów, by pomóc nam w naszym pomaganiu.

• Dla zabieganych : Pomóż nam pomagać w najprostszy i najszybszy sposób. Przelej dowolną kwotę na nasze konto wpisując w tytule NA CELE STATUTOWE lub wpisując imię zwierzaka, którego chcesz wspomóc.
• Dla domatorów : Zostań naszym DOMEM TYMCZASOWYM. Odwiedź zakładkę „Jak zostać DT?” i zapoznaj się z wymogami, które trzeba spełniać, aby przyjąć w swoim domu pod opiekę naszego psiaka lub kociaka.
• Dla aktywistów : Lubisz działać i nie możesz usiedzieć na miejscu? Dołącz do naszego zespołu wolontariuszy działających w terenie. Do zadań wolontariuszy należą: odbywanie dyżurów w jednej z dwóch przechowalni (wyprowadzanie psów, sprzątanie kojców, karmienie psów); odwiedziny w domach tymczasowych i dowożenie do nich karmy oraz preparatów leczniczych, wykonywanie zdjęć psiaków objętych opieką UDG; działania w terenie; organizacja i przeprowadzanie zbiórek; promowanie ogłoszeń zwierząt w internecie; i inne.
• Dla działaczy : Po odbyciu miesięcznego wolontariatu możesz, jeśli tylko chcesz, zostać członkiem Stowarzyszenia. Poza obowiązkiem uiszczania comiesięcznej składki w wysokości 20 zł wiąże się to również z odpowiedzialnością za kierunek w jakim rozwija się nasza organizacja. Wszystkie ważne decyzje podejmujemy wspólnie wysłuchawszy opinii wszystkich członków.

Nie jesteś pewien, w jaki sposób chciałbyś pomóc, ale wiesz na pewno, że chcesz działać z nami?

Skontaktuj się z nami.

Doradzimy Ci jaka forma pomocy będzie dla Ciebie najlepsza.

Zanim zdecydujesz się na nowego członka rodziny, zastanów się czy w twoim życiu jest czas i przestrzeń dla kogoś, kto będzie od Ciebie całkowicie zależny.

Oto lista kilku spraw, które warto rozważyć zanim zdecydujemy się na psa:

1. Ile czasu będę mógł poświęcić na wspólne spacery, ale również na zabawę i naukę.
2. Jak często i na jak długo pies będzie zostawał w domu sam.
3. Czy mam możliwość zapewnienia psu bezpieczeństwa? Czy mój dom i moja okolica jest dla psa bezpieczna. Czy właściciel budynku, domu lub mieszkania zgadza się na posiadanie zwierząt. Czy teren wokół domu jest szczelnie ogrodzony?
4. Czy mam doświadczenie w opiece nad psami? Czy poradzę sobie, gdy okaże się, że mój pies prezentuje zachowania przeze mnie nieporządane? Czy są w pobliżu mnie osoby, które mogłyby mnie nauczyć, jak wychować psa? Czy znam jakieś szkoły dla psów lub psich behawiorystów.
5. Czy jest ktoś, kto może mi pomóc w opiece nad psem, gdy z różnych powodów, nie będę mógł się nim zajmować (choroba, wyjazd, etc.)?

Jeśli decyzja o adopcji już zapadła, zastanów się jakiego psa chciałbyś adoptować.

Czy wolisz, by twój przyjaciel był wielbicielem aktywności na świeżym powietrzu?

A może szukasz spokojnego myśliciela?

A może marzysz o niekończącym się lenistwie na kanapie we dwoje?

Zajrzyj w zakładkę ,,zaadoptuj” i odwiedź galerię psiaków szukających domu.

Pod każdym zdjęciem zobaczysz numer telefonu do opiekuna adopcyjnego. Opiekun adopcyjny to osoba, która wie najwięcej o danym psie i chętnie przybliży Ci jego temperament. Jest to też osoba, która poprowadzi Cię przez proces adopcji tak, byś był pewien, że psiak na którego się zdecydowałeś jest właśnie tym wymarzonym przyjacielem.

Możesz też skontaktować się z działem Adopcji i poprosić o polecenie psów, które spełniają wybrane przez Ciebie kryteria. Nasz wolontariusz wybierze kilka psów i prześle Ci ich zdjęcia wraz z opisami.

Gdy już zdecydujesz się, którego psiaka chciałbyś adoptować, opiekun adopcyjny prześle Ci krótką ankietę, którą należy wypełnić i do nas odesłać. Następnie omówimy szczegóły adopcji przez telefon i umówimy się na spotkanie. W każdej chwili możesz umówić się z opiekunem adopcyjnym na odwiedziny u wybranego psiaka.

Jeśli w Twoim domu już jest zwierzę, pies lub kot, zachęcamy do przeprowadzenie spotkania zapoznawczego. Do adopcji wymagana jest zgoda wszystkich domowników. Również tych na 4 łapach.

Warunkiem adopcji jest podpisanie umowy adopcyjnej. Umowę podpisujemy w dniu adopcji.

Dom tymczasowy to nic innego jak prawdziwy dom, w którym nasze psiaki i kociaki mogą spokojnie dojść do siebie po trudnych i przykrych przeżyciach. Miejsce, gdzie czują się bezpiecznie, gdzie są kochane i ponownie zaczynają ufać człowiekowi. Jedyna różnica między domem adopcyjnym a domem tymczasowym jest taka, że w domu tymczasowym zwierzak czeka na ten właściwy dom, który będzie już na zawsze.

Dlaczego umieszczamy nasze zwierzaki w domach tymczasowych? Bo to znacznie lepsze miejsce, by czekać na adopcję niż zimny kojec przechowalni lub rów przy drodze. Ilość miejsc w naszych przechowalniach jest ograniczona, psiaki czekają na takie miejsce tygodniami. W tym czasie robimy wszystko co możemy, by zabierać je z pól i rowów i umieszczać je właśnie w domach tymczasowych. Niektóre psy trafiają do przechowalni ale szybko okazuje się, że sobie tam nie radzą. Przyzwyczajone do ciepłego domu, nie nawykłe do mieszkania w kojcu, boją się i zamykają w sobie. Staramy się reagować błyskawicznie i umieszczać te wrażliwsze psiaki w domach tymczasowych, gdzie w pełni się otwierają i odzyskują spokój. W przypadku kotów sprawa jest oczywista. Nie dysponujemy przechowalnią dla kotów. Koty, którym pomagamy umieszczamy odrazu w domach tymczasowych.

Jakie warunki należy spełniać, by zostać DT?

– Bezpieczna przestrzeń. Metraż mieszkania czy ogrodu nie ma dla nas znaczenia. Zwracamy jednak szczególną uwagę na to, czy dom tymczasowy jest bezpieczny. Czy w mieszkaniu lub domu nie ma potencjalnych zagrożeń dla zwierzęcia, czy teren wokół domu jest szczelnie ogrodzony, itp.

– Zgoda wszystkich domowników. To ważne aby decyzja o staniu się naszym DT była przemyślana i podjęta zgodnie przez wszystkie osoby w domu. Pojawienie się zwierzaka będzie miało wpływ na życie wszystkich domowników. Doświadczenie w opiece nad psem lub kotom będzie dodatkowym atutem. Jeśli w domu są dzieci poniżej 10 roku życia, konieczne jest uświadamianie ich o potrzebach zwierzęcia ale również o zasadach zachowania przy psie lub kocie.

– Czas. Zwierzę domowe nie powinno pozostawać w domu same dłużej niż 8 godzin. Dodatkowo psy i koty po różnych przejściach mogą wymagać znacznie więcej czasu i uwagi. Może być konieczne oduczenie ich nieporządanych zachowań oraz nauczenie tych właściwych.

– Posiadanie samochodu i prawa jazdy oraz możliwość transportu zwierzaka we własnym zakresie, np do lecznicy na szczepienie, będzie dodatkowym atutem. Im bardziej samodzielny Dom Tymczasowy, tym większa pomoc dla nas.

Obowiązki DT:

– Traktowanie zwierzęcia zgodnie z zapisami Ustawy o Ochronie Praw Zwierząt,

– Zapewnienie zwierzęciu ciepłego, bezpiecznego schronienia i stałego pozytywnego kontaktu z człowiekiem,

– Odżywianie zwierzęcia karmą dostarczaną przez wolontariusza i uzgadnianie wszystkich zmian w diecie

– Zapewnienie zwierzęciu odpowiedniej dawki ruchu i zabawy

– Utrzymywanie stałego kontaktu z wolontariuszem będącym opiekunem adopcyjnym zwierzęcia

– Informowanie o wszystkich istotnych zmianach w zachowaniu i zdrowiu zwierzęcia.

– Pomoc w procesie nauczania zwierzęcia oraz aktywne szukanie domu stałego.

OTO KILKA WSKAZÓWEK:

1. Jeśli masz możliwość zabezpieczyć psa, żeby np. nie wyszedł na ulicę – zrób to.
2. Sprawdź czy pies jest oznakowany. Sprawdź czy ma obroże, zawieszkę z imieniem i kontaktem, tatuaż (wnętrze ucha lub pachwina). Oczywiście zadbaj o swoje bezpieczeństwo i nie podchodź do psa gdy ten warczy, szczeka lub gdy po prostu się boisz. Jeśli jest możliwy kontakt z właścicielem to niezwłocznie zawiadom go o znalezieniu psa. Zapytaj okolicznych mieszkańców, czy rozpoznają zwierzę.
3. Jeśli nie ma żadnych oznaczeń, to przede wszystkim należy zgłosić znalezienie psa do Urzędu Gminy lub Urzędu Miasta w zależności gdzie został pies znaleziony. Dobrze jest zrobić zdjęcie psiakowi w miejscu znalezienia. Zgłoszenie może być telefoniczne ale najlepiej mailowo. Spis kontaktów podajemy poniżej. Gminy mają ustawowy obowiązek zabezpieczania bezdomnych zwierząt.
4. Jeśli zgłoszenie zostało złożone w instytucji, a Ty nie masz jak zaopiekować się znajdą to zgłoszenie możemy przyjąć my – USZY DO GÓRY. Jeśli będziemy dysponować miejscem to zaopiekujemy się psem. Jeśli nie mamy miejsc i nie uda nam się znaleźć nawet domu tymczasowego to pieskiem zajmą się instytucje, do których trafiło zgłoszenie. Pies trafi do schroniska, z którym jednostka współpracuje. Zazwyczaj stajemy na głowie, by do tego scenariusza nie doszło – po to jesteśmy. Pamiętaj jednak, że mamy ograniczoną ilość miejsc… Zastanów się, czy Ty lub Twoi bliscy mogliby na chwilę przetrzymać zwierzę.